دانش آموزان در جامعهی اطلاعاتی:
1- جستجوگر اطلاعات- هدایت گر- ارزشیاب
2- متفکر- نقاد- تحلیل گر- گزینش گر
3- پیام رسان اثر بخش با استفاده از فناوری ها
4- فناور آموزشی ( توانایی استفاده و راه اندازی ابزارهای فناورانه و ارتباط جمعی)
5- شهروند مسئولیت پذیر
سه دیدگاه در مورد نحوهی کاربرد فناوری اطلاعات در آموزش وپرورش.
1- در یک دیدگاه فناوری به عنوان یک موضوع و واحد درسی مستقل در برنامه های درسی مطرح می شود.که در بعضی کشورها مثل ژاپن-کره- هندوستان و مالزی و آمریکا در حال اجراست.
2- در دیدگاهدیگر آموزش به کمک ابزارهای فناوری اطلاعات انجام می گیردواز این ابزارها به عنوان انتقال مفاهیم آموزشیاستفاده میشود.
3- در دیدگاه سوم، فناوری اطلاعات با نظام برنامه درسی تلفیق می گردد و تغییرات اساسی در محتوا، روش های یادگیری و نقش معلم و دانش آموز ایجاد خواهد کرد.
مزایاو فرصت های ناشی از توسعهIT :
1- تربیت نیروی انسانی کارآمد وماهر
2- کیفیت بخشی به آموزش و پرورش
3- تربیت نیرو های کار آفرین و کمک به اشتغال زایی
4- دسترسی آسان به منابع اطلاعاتی
5- کاهش هزینه های آموزشی در بلند مدت
6- روز آمد نمودن سیستم اداری و نظام آموزشی
7- باز آموزی معلمان و افزایش مهارت شغل و دانش آنان
8- ایجاد انگیزه و تلاش و نو آوری در برنامه های درسی
9- کاهش فاصله بین توانمندی های دانش آموزان و خدمات آموزش و پرورش
10- استفاده از تجارب بین المللی.
الف ) موانع درون نظام آموزشی برای بکارگیری ICT
آموزش و پرورش، به رغم تلاشهای صورت گرفته در حیطهی برنامهریزی تفصیلی آموزشی و درسی و نیز در حیطههای اجرایی و اداری، دارای نظامی متمرکز است. این تمرکز برنامه درسی یکسان و بدون انعطاف را از لحاظ محتوا شیوههای آموزش و تدریس، و نوع ارزشیابی برای هر موضوع درسی، برای کلیه دانشآموزان اعم از شهری و روستایی و … با هر نوع استعداد علاقه و خاستگاه اقتصادی و اجتماعی، از هر جنس، نژاد، زبان و فرهنگ و … تجویز میکند در چنین نظامهایی عملاً هیچگونه نوآوری و ابتکار چشمگیر و موثری امکان نهادینه شدن نمییابد زیرا هر اقدامی باید از بالا تصمیمگیری شده و به طور سراسری به اجرا گذاشته شود.
بدنه اجرایی باهرچه از بالا بیاید به صورت یک دستور اداری و از سر رفع تکلیف برخورد میکند و به مجرد برخورد با یک مانع پیشبینی نشده اجرای دستور را متوقف میکند در این شرایط کاربرد فنآوری اطلاعات در آموزش تنها در سطح حداقل مثلاً به صورت یک موضوع درسی، امکانپذیر خواهد شد. افزون برآن به واسطه این تمرکز توان برنامهریزی درسی و رهبری فرانید یادگیری که از مهارتهای اصلی در کاربرد فنآوری در آموزش و پرورش به شمار میرود، در معلمان رشد نمییابد.
· * نیروی انسانی در آموزش و پرورش از نظر کاربرد فنآوری اطلاعات در آموزش با دو نارسایی عمده روبهرو است:
?. پرورش نیافتن تفکر منطقی، خلاقیت ذهنی، روحیه جستجوگری و مهارتمدیریت فرآیند یادگیری ناشی از نارساییهای برنامههای تربیت معلم و مساعد نبودن شرایط محیط کار برای بروز و شکوفایی هرنوع خلاقیت در معلمان.
?. ضعف قابل توجه انگیزه ناشی از علاقهمند نبودن به حرفه معلمی یا عدم توان لازم برای ایفای این نقش.
· نامناسب بودن فضای کالبدی آموزشگاهها به ویژه در موارد زیر:
?. در نقاط روستایی، احتمال فقدان جریان برق و ارتباط تلفنی مطمئن و مؤثر، تعداد کم دانشآموز و چند پایه بودن کلاسها، فقر عمومی و عدم امکان دسترسی خانوادهها به تسهیلات لازم برای بهرهبردن از فنآوری اطلاعات.
?. مسایل خاص مدارس عشایری
?. نامناسب بودن طراحی مدارس (نقشههای تیپ) از لحاظ استقرار تسهیلات فنآوری اطلاعات در مدرسه
ب ) موانع محیطی:
همراه شدن پدیده مدرکگرایی با مساله غامض آزمون سراسری دانشگاهها (اعم از دولتی و غیردولتی) سبب شده است در آموزش و پرورش ایران چهاراصل یادگیری : یادگیری چگونه آموختن یادیگری با دیگران زیستن، یادگیری برای بکاربردن و یادگیری برای بهتر زیستن به یک هدف جدید تبدیل شود " یادگیری برای کسب نمره مناسب جهت بدست آوردن مدرک تحصیلی بالاتر" ، تحمیل شدن این فرهنگ به مدارس سبب شده است که فقط جنبههایی از یادگیری که فرد را به این هدف میرساند مورد توجه قرار گیرند و دانشآموز، معلم ، مدیریت آموزشگاه و آموزش و پرورش والدین و به طورکلی جامعه از توجه به انواع دیگر یادگیری که برای زندگی شاد و مفید در جامعه مدنی پویا دائماًدر حال تغییر لازم است با آگاهی غفلت کنند برای چنین نوع یادگیری چندان نیازی به کاربرد فنآوری اطلاعات و ارتباطات نخواهد بود.
* در دانشگاههای کشور، در زمینه تخصصهای مرتبط با کاربرد فنآوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش به ویژه تهیه محتوای آموزشی مناسب و نرمافزارهای لازم، فعالیت آموزشی قابل توجهی صورت نمیگیرد.
* همچنین توان تحقیقاتی کشور طراحی برنامههای مناسب برای کاربرد فنآوری اطلاعات در آموزش تربیت نیروی فنی برای اجرای برنامهها، و نظارت و ارزشیابی از برنامهها با کندی در فضای غیررقابتی، و با کیفیت ضعیفی صورت میپذیرد.
* محدودیتهای ناشی از متفاوت بودن زبان نرمافزارهای رایانهای آموزشی موجود در دنیا با زبان فارسی و نیز محدودیتی که به همین سبب دانشآموزان در تعامل با دنیای خارج از طریق اینترنت روبهرو میشوند کوشش مضاعفی را از جانب طراحان ایرانی نرمافزارهای رایانهای آموزشی طلب میکند.
* ناکارآمدی شبکه و تجهیزات مخابراتی کشور در تأمین ارتباط آسان، ارزان، مطمئن و ایمن از یکسو و فقدان قوانین مناسب برای دفاع از حقوق مادی و معنوی پدیدآورندگان نرمافزارهای آموزشی از سوی دیگر از جمله موانعی به شمار میرود که به ویژه مانع از گسترش فعالیت فرهنگیان علاقهمند و بخش خصوصی مستعد در سرمایهگذاری در این زمینه میشود.